สำหรับวิทยาศาสตร์ที่มีอย่างต่อเนื่องในการใช้ชีวิตของชาวบ้านในชีวิตประจำวัน การวัดความเร็วลมอย่างแน่นอนพอที่จะให้ออกจากสายตาของสาธารณชน วัดความเร็วลมที่เกิดขึ้นจะเป็นส่วนสำคัญของจำนวนของเทคโนโลยีในชีวิตประจำวัน แน่นอนมีอุตุนิยมวิทยาวัดของปรากฏการณ์สภาพอากาศที่ถือหุ้นทั้งหมดขึ้นอยู่กับการวัดความเร็วลม แต่จำนวนที่น่าแปลกใจของอาหารในชีวิตประจำวันอื่นๆ ขึ้นอยู่กับการตรวจวัดความเร็วลมเกินไปหัวหน้าของพวกเขาเป็นบินและทางทะเลและการนำการจัดการความมั่นคงในตึกระฟ้า วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมและการจัดการภัยพิบัติ วัดลมจะทำด้วยอุปกรณ์ที่เรียกว่า Anemometer แม้ว่ามันอาจจะแย้งว่านั่นคือความซ้ำซ้อนเนื่องจากเครื่องวัดลมมาจากภาษากรีก Anemos = ลม
อุปกรณ์ใดๆ ที่วัดความเร็วลมถูกผูกไว้กับความรู้สึกความดันของมันเกินไป ด้วยเหตุนี้การออกแบบเครื่องมือวัดความเร็วลมจำนวนมากที่ประสบความสำเร็จเมื่อใช้เป็นเมตรความดันมากเกินไปนอกจากนี้ รุ่นของเป็นที่รู้จักกันมีอยู่ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1450 รอบเครื่องวัดความเร็วลมลมที่ทันสมัย แต่ได้รับรอบนานกว่าศตวรรษและครึ่งหนึ่งในขณะนี้ การออกแบบที่ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกเป็นคนหนึ่งที่ใช้โครงสร้างที่มีสี่แขนพัดออกมาแต่ละคนกับถ้วยแนบที่จับลมและปั่นโครงสร้างประดิษฐ์ดร. จอห์นโรบินสันจัดแสดงผลเมื่อเขาทำสิ่งประดิษฐ์ของเขาที่เครื่องวัดลมแบบถ้วยใด ๆ ที่จะแบ่งลักษณะว่ามันจะหมุนที่สามของความเร็วของลมพัดผ่านมามันไม่ว่าสิ่งที่ขนาดที่มันถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็น . นักวิจัยเอาคำพูดของเขาที่ใบหน้าของมันสำหรับค่อนข้างขณะก่อนที่จะถูกค้นพบว่าขนาดของการออกแบบที่ใช้มักจะมีผลกระทบต่อ นักวิจัยที่ได้ใช้ตัวเลขของนักประดิษฐ์สำหรับการคำนวณของพวกเขาสำหรับปีที่ผ่านมามีการเริ่มต้นจากรอยขีดข่วน Continue reading
