ความเค็มเป็นคำทั่วไปที่อธิบายถึงความเข้มข้นของเกลือในน้ำ อย่างไรก็ตามการแก้ปัญหาของประเภทที่แตกต่างกันของเกลือมีดัชนีการหักเหของแสงที่แตกต่างกัน น้ำเกลือคือการแก้ปัญหาของโซเดียมคลอไรด์ (เกลือ) ที่มี 2 องค์ประกอบทางเคมี น้ำทะเลมีประมาณ 70 องค์ประกอบทางเคมีที่มีแคลเซียมแมกนีเซียมโพแทสเซียม ฯลฯ นอกจากนี้ยังมีโซเดียมคลอไรด์ น้ำทะเลและน้ำเกลือของความเค็มเดียวกัน (เช่นน้ำหนักเดียวกันของเกลือ / ลิตร) มีดัชนีการหักเหของแสงที่แตกต่างกันและจะให้การอ่านความเค็มแตกต่างกันถ้าวัด Salinity Refractometer เดียวกัน
เครื่องมือวัดความเค็มหรือ (Salinity Refractometer) ส่วนใหญ่ใช้ในงานที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ไม่ได้ถูกออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำในแนวปะการังและใช้อัลกอริทึมสำหรับการวัดน้ำเกลือ (เกลือ – มากกว่าน้ำทะเล) และที่อุณหภูมิ 15 oC / 59 oF มากกว่า 25 oC / 77 oF ดังนั้นค่าเบี่ยงเบนวัดถึง 1.5ppt เป็นไปได้ซึ่งจะมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อการเจริญเติบโตของปะการังและสี หน่วยของความเค็มคือ Part per Thousand หรือ PPT โดยอุปกรณ์วัดความเค็มจะคำนวณโดยใช้อัลกอริทึมสำหรับน้ำทะเลและจึงจะให้อ่านของแอบโซลูทเค็มของน้ำทะเล ขนาด PPT บนเครื่องวัดปกติจะคำนวณโดยใช้อัลกอริทึมสำหรับน้ำเกลือ การใช้เครื่องวัดน้ำเกลือน้ำทะเลจะทำให้เกิดข้อผิดพลาดประมาณ 1.5ppt ในการอ่านความเค็ม
ดัชนีหักเห (หรือดัชนีหักเห) คืออัตราส่วนของความเร็วของแสงเดินทางผ่านสูญญากาศกับความเร็วของแสงในวัสดุที่ถูกทดสอบ เลี้ยงส่วนใหญ่ไม่ทราบว่าเมื่อใช้เครื่องวัดที่พวกเขามีการวัดความเร็วของแสงผ่านน้ำในตู้ปลาของพวกเขาเพื่อให้มีความรู้ดังกล่าวอาจจะเป็นวิธีที่ดีที่จะสร้างความประทับใจให้เพื่อน ๆ ที่มีความสามารถทางเทคนิคของคุณ แสงเดินทางผ่านวัสดุส่วนใหญ่ได้ช้ากว่าที่มันไม่ผ่านสูญญากาศเพื่อให้ดัชนีหักเหของพวกเขาสูงกว่า 1.00000 โดยมีรายละเอียดคณิตศาสตร์และฟิสิกส์ที่อยู่เบื้องหลังดัชนีหักเหเป็นจริงค่อนข้างซับซ้อนเพราะมันมักจะเป็นตัวเลขที่ซับซ้อนที่มีส่วนจริง ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ www.neonics.co.th/หมวดหมู่สินค้า/เครื่องวัดความเค็ม
สมมติว่าเครื่องวัดทำอย่างถูกต้องสำหรับของเหลวมันมีจุดมุ่งหมายในการวัดวิธีการสอบเทียบเครื่องวัดคือการใส่ของเหลวของดัชนีหักเหที่รู้จักกันในมันและปรับตำแหน่งระดับด้วยการเปลี่ยนสกรูสอบเทียบ (รูปที่ 3) จนกระทั่ง อ่านได้อย่างถูกต้อง เมื่อเทียบเครื่องวัดที่ดีเลิศก็จะแสดงค่าดัชนีหักเหของของเหลวที่แน่นอน (สมมติว่าจะรายงานผลในดัชนีการหักเหของแสง แต่นี้ไม่เสมอกรณี) รูปที่ 4 แสดงกราฟของดัชนีหักเหวัดเทียบกับดัชนีหักเหที่แท้จริงสำหรับการสอบเทียบเครื่องวัดอย่างสมบูรณ์แบบ ในทุกจุดทั้งสองค่าเหมือนกัน ในขณะที่กราฟนี้เพียงอย่างเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเป็นพื้นฐาน
